چگونه گیاه گزنه می‌گزد؟

از چندین نوع گیاه گزنه وجود دارد که تمام آن‌ها دارای کرک گزنده نیستند. بیشتر مردم یکی دومرتبه طعم گزیدگی گزنه را چشیده‌اند مشهورترین انواع این گیاه، نوع معمولی آن و گزنه رومی می‌باشد که گزیدگی این نوع آخری از تمام گزنه‌ها دردناک‌تر است. عمل گزیدگی گزنه خیلی شبیه به گزندگی یاخته‌های شاخک‌های حساس شقایق دریایی می‌باشد. گزنه دارای پیچی ظریف و انبر شکل در هر یاخته است که نوک‌تیزی دارد و با جزئی‌ترین لمس آزاد می‌شود. نیش گزنه از یاخته واحدی پدید میاید که دیواره‌های کرکی سیلیسی‌شده دارد و به‌مجرداینکه به برآمدگی بسیار ریز و ظریف آن دست‌زده شود، نوک انبر شکل آن در پوست نفوذ می‌کند. ماده‌ای که گزنه وارد پوست می‌سازد، شیره گس و تندی است که تحریک و سوزش به وجود آورده و بعضی‌اوقات هم سبب تورم پوست می‌شود.

کاربرد گیاه گزنه:

بهر حال اگر کسی در چیدن گزنه به نحوی دقت کند که کرک‌های آن به‌طرف ساقه گیاه فشار داده شود، نیش گزنه نمی‌تواند وارد پوست شود و بدون احساس درد می‌توان آن را چید. در بیشتر کشورها گزنه جوشیده شده ی خوک و طیور ارزش غذائی ویژه‌ای دارد. اگر ریشه این گیاه را در زاج سفید بجوشانند رنگ زرد تولید کرده و برگ‌ها و ساقه آن‌هم رنگ سبز به دست می‌دهند. از الیاف انواع مختلف گزنه. برای تهیه بند کفش، پارچه، طناب و نخ تابیده استفاده می‌شود. گیاه گزنه ازجمله علف‌های فصلی یا دائمی بشمار می‌رود و بعضی‌اوقات پایه‌ای بنه مانند دارد و تیره‌ای از این گیاه که استرالیا وجود دارد، تشکیل درخت عظیم‌الجثه‌ای را می‌دهد.