گلسنگها گیاهانی هستند که ریشه، برگ یا گل ندارند . اگرچه بر گ یا گل ندارند ولی بارنگ خاکستری روشن یا سفیدی که دارند میتوانند هنگامیکه خیس و مرطوب هستند به سبز روشن تغییر رنگ داده و ظاهر کاملاً جالبی پیدا کنند . در حدود 16000 نوع گلسنگ یافت میشود . این گیاه در هر جا و مکانی از بیابانهای سوزان گرفته تا روی صخرههای یخبندان و بسیار سرد منطقه ( قطب جنوب)، میروید . گیاه مذکور در نقاط متروکه بر روی سنگهای و صخرههای عریان، خاکها، چوبهای مرده و پوست درختان نیز روئیده و میتواند در گرما و سرما، رطوبت یا خشکی به زندگی ادامه دهد . تقریباً در تنها نقطهای که این گیاه وجود ندارد در نزدیکی شهرها میباشد زیرا در این نقاط در اثر دود . گردوخاک و گاز زغالسنگ تلف میشوند .
در حقیقت گلسنگ از دو نبات به وجود میآید که باهم رشد و نمو میکنند و شامل جلبک و نوعی قارچ میباشند . قسمت بیشتری از گلسنگ را ماده قارچی خاکستریرنگ که بهصورت رشته ریسمان است، تشکیل میدهد . در بین قارچهای فیبری، یا سلولهای سبز روشن جلبک قرار دارند . چون جلبک نباتی سبز میباشد، میتواند غذای خود را تهیه کند ولی قارچ که گیاهی فاقد سبزی است، از تأمین غذای خود عاجز است . بنابراین گلسنگ قارچی از مواد غذایی که بهوسیله جلبک درست میشود مصرف میکند . جلبک هم از آبی که بهوسیله قارچها جذبشده استفاده میکند و این آب نیز خود محافظ و پناهگاهی برای جلبک محسوب میشود.
گلسنگها خیلی بهکندی نمو میکنند ولی زندگی طولانی دارند گلسنگها خیلی بهکندی نمو میکنند ولی زندگی طولانی دارند . برخی از اجتماعات این گیاه به نظر میرسد که تا مدت ۲۰۰۰ سال عمر کرده باشند در بعضی از گلسنگها، ، قارچها تولید هاگ میکنند لیکن بیشتر گلسنگها با در اثر شکسته شدن تکههای بسیار ریز آن بهوسیله باد به نقاط تازهای حمل شده و یا بهوسیله قسمتهایی از آنکه بهآسانی قطعشده و گلسنگ جدیدی را به وجود میآورد، تکثیر پیدا میکنند . گلسنگها اولین گیاهانی هستند که بر روی صخرههای عریان نمو میکنند. این گیاه ذرات سنگ را سست کرده و با گلسنگهای فاسد شده لایهی نازکی از خاکی را تشکیل میدهد که درروی آن نباتات دیگری میتوانند نمو و رشد کنند .
سبزی گیاهی است که برگهای آن برای غذا، دارو، عطر یا چاشنی غذا در پختوپز مصرف میگردد. سبزیها و ادویهها میتوانند غذای عادی روزانه را به غذای خوشمزه مخصوصی تبدیل کنند. ولی چون بعضی از این سبزیها زیادی معطر یا تندمزه هستند، استفاده دائمی از آنها درست نیست. تند نوع از سبزی جات پراستفاده و مفید به شرح زیر است:
ریحان، سبزی شیرین و ملایمی است که مزه نسبتاً تندی دارد و با انواع سالادها مصرف میشود. مریمگلی " با غذاهای مقوی مصرفشده و دارای مزهای تند و بوی نسبتاً معطری است و به علت بوی خوشی که دارد پنیر را در برگهای آن میپیچند سبزی آویشن دارای انواع مختلفی است که در کشورهای مدیترانه میروید، مشهورترین انواع آن آویشن باغی و نوع دیگر آنکه بوی لیمو دارد به آویشن لیموئی معروف است. آویشن مقوی بهعنوان نوعی چاشنی غذا بهصورت تازه یا خشک مصرف دارد. دانه میخک در طباخی یا شیرینیپزی مصرف میگردد. در حقیقت آنها گل درخت میخک محسوب میشوند که در جزایر مولوک میرویند. میخک شیرین و دارای بوی خوشی بوده و میتوان آن را بهصورت درسته یا گرد شده مصرف نمود.
نعناع ازنظر مزه و عطری که دارد مشهور است و نام آن از مینتا یا دختر دریا در اساطیر قدیم یونان گرفتهشده است. الهه پرسفون برابر افسانههای کهن، به خاطر حسادت زیاد رقیب زیبای خود مینتارا تبدیل به این گیاه نمود. نعناع از تیره گیاهانی از قبیل آویشن، مریمگلی مرزنگوش و اکلیل کوهی میباشد. معروفترین انواع نعناع نوع آبی آن میباشد ولی عموماً نعناع باغی را برای تهیه سس نعناع یا آدامس بکار میبرند. یک قسم دیگر نعناع موردتوجه گربهها میباشد و به این تیره از گیاه نیز تعلق دارد و به آن علف گربه میگویند.