بنا به فرضیههای علمی زمانی بر روی کره زمین هیچگونه نباتی وجود نداشت. پس از صدها میلیون سال، لکههای بسیار ریز پروتوپلاسم بر روی زمین ظاهرشده است. پروتوپلاسم نام ماده زندهای است که در نباتات و حیوانات دیده میشود. برابر این فرضیه این لکههای اصلی پروتوپلاسم، آغاز پیدایش کلیه نباتات و حیوانات کره ما بودهاند. رفتهرفته لکههای پروتوپلاسمی تبدیل به نبات گردیده و دیوارههایی ضخیم پیداکرده و در یک نقطه قرار گرفتند. آنها همچنین نوعی ماده سبزرنگ که بنام (کلروفیل) مشهور است تولید کرده و این عمل یعنی تولید (کلروفیل) آنها را قادر ساخت که بتوانند از مواد موجود در هوا، آبوخاک تغذیه کنند. چند سلولی را دادند. چون آنها حفاظتی در برابر خشک شدن نداشتند مجبور بودند که در آب بمانند.
امروزه بعضی از انواع این گیاهان هنوز بهصورت گذشته زندگی میکنند که البته تااندازهای تکامل پیداکردهاند و ما آنها را «جلبک» مینامیم. رشتهای از گیاهانی هم به وجود آمدند که غذای خود را بدون استفاده از کلروفیل به دست میآوردند. این گیاهان فاقد سبزی بوده و به آنها قارچ گفته میشود. بیشتر گیاهانی که امروزه روی زمین دیده میشوند در اثر تکامل تدریجی جلبکها به وجود آمدهاند. برخی از آنها از آب بیرون آمده و با ایجاد ریشههای کوچک توانستند خود را به خاک متکی سازند.
در آنها همچنین برگههای کوچکی با پوشش خارجی پدید آمد که مانند حفاظی در برابر خشک شدن بود. این گیاهان تبدیل به خزهها و سرخسها شدند. و کلیه گیاهان اولیه یا بهوسیله تقسیم ساده یاخته یا از طریق هاگی تولیدمثل میکردهاند. هاگها عبارت از یاختههای گردی هستند که گاهی شبیه دانه بوده لیکن چون دانه محتوی ذخیره مواد غذائی نیستند. بهمرورزمان بعضی از این گیاهان گلهایی به وجود آوردند که تخم یا دانه واقعی گیاه از آنها تولید شد. بنابراین دو نوع گیاه با دانه مختلف پدید آمد که اولین نوع دارای دانههای لخت و بدون پوسته و دیگری دارای دانههای پوستهدار یا محفوظ بود. هر یک از این دو نوع گیاه بعداً تکاملیافته و انواع و اقسام گیاهان و نباتات دیگری را به وجود آوردند.